Dziki tytuł, ale...

Tytuł akurat nie był zbyt zachęcający, bo kojarzył się z pewną popularną książką, która dla mnie jest nie do przejścia. Na szczęście na pewnym forum pojawiła się dyskusja temat "Dzikiego ojca" i okazało się, że przemyślenia autora mogą być całkiem ciekawe.
Szymon Grzelak jest z zawodu psychologiem, używa więc bardzo mądrego wyrażenia "strategia pozytywnych inicjacji". Ale jest też ojcem czterech córek (najstarsza ma 12 lat, więc w książce jest mowa o dzieciach w tym wieku i młodszych; autor planuje napisanie publikacji o nastolatkach). Jego zamiarem jest przede wszystkim danie inspiracji osobom, które chcą na serio zaangażować się w wychowywanie dzieci. Podaje rozliczne pomysły na to, w jaki sposób świętować ważne wydarzenia w życiu dzieci (urodziny, Komunia św.), jak uczyć nowych umiejętności życiowych (a przy tym wdrażać do różnych małych obowiązków), jak przeprowadzać przez doświadczenia bólu (np. wizyta u dentysty), jak wtajemniczać w sprawy seksualności. "Jeśli my, dorośli, nie dostarczymy dzieciom i młodzieży inicjacji pozytywnych, jeśli niczego nie zaproponujemy, możemy być pewni, że wielu młodych sięgnie po inicjacje negatywne. W dobie zalewu popkultury oraz kryzysu tradycyjnej religijności i rodziny nie wystarczy zdać się biernie na to, co jest". Przede wszystkim jednak autor pokazuje, jak ważne jest ofiarowanie swojego czasu, zarówno dzieciom, jak i współmałżonkowi.
"Tworzenie może być pasją kochającego rodzica, kochającego wychowawcy, specjalisty od profilaktyki, duchownego". Jak mówił św. Maksymilian: "tylko miłość jest twórcza".

Szymon Grzelak, Dziki ojciec, W drodze, Poznań 2011.